çok olmuş yine...

Yok yok ben beceremiyorum bu blog işini diyorum da Açun bana gaz veriyor habire. En son kuzenimin düğününe 15 kala yazmışım. Düğün oldu da üstüne kaç hafta geçti. Yorgunluğum bitti mi hayır. O kadar yorgunum ki hala evi temizlemeyi bırakın temizletmeye bile dermanım yok. Gerçi bunda sıcağın payı da yok değil. İyice bir miskinlik çöktü üstüme:(( Bi de eşimle yaşadığımız minik tartışma hiç enerji bırakmadı bende:((

Bütün bunların üstüne de mahallemde yaşadığım bir olay çok üzdü geçen hafta beni. Mahalledeki çocuklar 5 tane yavru kediden bahsetti. Önce bakmak istemedim ama dayanamadım. Annesi kayıp komşular atmış dediler. Gittim baktım gözleri açılmamış yeni doğmuş 5 yavru. Yaşamazlar annesiz diye annesini aradım. Sora sora buldum ama anne yavruları istemedi. Ama bir ihtimal deyip bir kutu içinde yakınına bıraktım. Sabah tekrar kontrol ettiğimde yaşıyorlardı. Heralde bakıyor dedim. Ancak akşam geldiğimde yavruları kaldırımın bir köşesine fırlatılmış buldum. Yerde sürünüyorlardı. baktım ikisi çoktan ölmüştü:(( diğerleri de kötüydü. Annelerini ikna etmeye çalıştım ama nafile. Yaşamayacaklarını biliyordum ama yine de denemek istedim. Eve getirip şırınga ile beslemeye çalıştım. İki tanesi fazla dayanmadı. Yarım saat içinde öldü:(( Üçüncüsü daha fazla dayandı ama bu süre içinde çok acı çekti. Veterinere de sormuştum tabi en başından O da annesiz yaşamaz demişti.

İşin en acı tarafı ise insanların ne kadar acımasız olabileceğini bir kere daha gördüm. Karşıdaki komşunun penceresinden girip evine doğurmuş kedi. O da daha kedi doğumunu tamamlamadan, yavrularını yalamadan atmış yavruları. Sonra da mahallenin çocuklarının elinde oyuncak olmuş garibanlar. Tabi anne soğumuş yavrularından. Daha doğrusu o yavrularını hala o evde sanıyordu:((( Ama yavrularını yaklaştırdığımda tanımıyordu. Bunu yapan acımasız teyzemiz ertesi gün bana yavruları sorma cesaretini de gösterdi. O yapmacık üzülme ifadesini görmeliydiniz. Dişlerimi sıktım ve uzaklaştım oradan. Bir de bana demez mi anneleri bizim kapının önüne gelmiş yavruları aramış. Gönül diyor.... Neyse Rabbim bilir işini.